Eleonora schrijfsels

de actie nu niet meer geldig

samen met de stroming meevoert

en door liefde in stand gehouden wordt,

stond de tijd stil en scheurde mijn hart bij het aantreffen van jou mijn zoon, zo stil en roerloos. Als in een vacuüm van pijn, ongeloof en machteloosheid om jouw keuze schoof ik in een rauw rouwproces. Nog niet wetende hoe ik zou moeten treuren in de komende tijd. Mijn liefde voor jou, mijn eerst geborene, is groot krachtig en...

mijn zoon het doet me zoveel pijn

niets concurreert elkaar

dan zal de liefde de pijn verzachten

morgen ben ik niet, wie ik Nu ken

oude patronen die zich laten zien

wat zich laat zien